مطالعات جدید 6 واقعیت غیر منتظره در مورد راه اندازی کسب و کارهای میلیارد دلاری را فاش کرده اند.
در این مقاله آنچه محققان طی 15 ماه مطالعه در خصوص راه اندازی کسب و کارهای میلیارد دلاری، دریافته اند، ارائه شده است.
علی تماسب ، موسس و سهام دار Data Collective VC، اخیرا 300 ساعت از زمان خود را صرف جمع آوری اطلاعات در مورد راه اندازی کسب و کارهای میلیارد دلاری کرده است. او به منظور درک وضعیت کسب و کارهای میلیارد دلاری در شروع کار، 100 نمودار در مورد سابقه آنها تهیه نموده و ده ها نظریه ارزشمند ارائه داده است.
تماسب اطلاعاتی در خصوص 65 عامل کلیدی در تمام 195 کسب و کار نوپا در ایالات متحده جمع آوری کرده است. مطالعه او همه کسب و کارهای نوپا از سال 2005 با سرمایه بیشتر 1 میلیارد را در بر میگیرد. کم اهمیت ترین کشف او این است که تقریبا 60 درصد از کسب و کارهای میلیارد دلاری توسط کارآفرینان سریالی ایجاد شده است. در واقع او متوجه شد که 70 درصد از موسسان کسب و کارهای میلیارد دلاری “موسسان ممتاز” (superfounder) یا موسسانی هستند که حداقل یک خروجی 50 میلیون دلاری داشته اند.
این یافته ها بسیار ارزشمند هستند:
-
نیازی به داشتن دانش در زمینه حوزه فعالیت نیست.
بر خلاف آنچه که همیشه باور داشتیم، تماسب متوجه شد که اکثر موسسان کسب و کارهای میلیارد دلاری هیچ تجربه مستقیمی در صنعت یا حوزه خود نداشته اند (به جز در زمینه مراقبت های بهداشتی و دارویی، که 80 درصد موسسان آنها دارای تجربه مستقیم در بازار هدف بودند.)
-
موسسان فنی لزوما موفق تر نیستند.
داده های تماسب به یک موضوع گسترده اشاره دارد: آیا موسسان فنی در خصوص راه اندازی کسب و کارهای میلیارد دلاری بهتر از موسسان غیر فنی عمل میکنند؟ داده های او احتمال 50-50 را نشان داد.
همیشه این اعتقاد وجود داشته که یک کسب و کار فنی (زیست فناوری، SaaS، برنامه های موبایل و غیره) باید توسط کسی که می تواند محصول را تولید کند مدیریت گردد، اما این تحقیق نشان داد که موسسان غیر فنی نیز می توانند موفق شوند. بنابراین اگر به سبد سهام Ryerson Futures مراجعه کنید، متوجه می شوید که بسیاری از کسب و کارهای موفق نوپا دارای مدیران فنی بودند، ولی مدیران تعداد خیلی بیشتری از آنها مغزی فعال در کسب و کار داشتند و در حوزه خود متخصص بودند. بنابراین احتمالا باید باور قدیمی خود را دوباره بررسی کنید.
-
نیازی نیست شرکت دارای بهره وری سرمایه باشد.
در دنیای کسب و کارهای نوپا، بهره وری سرمایه به معنی مقدار پولی است که یک کسب و کار نوپا به منظور بقای خود با توجه به هزینه های داخلی نیاز دارد. کسب و کارهای نوپای مستعد جهش و رشد ارزش، با صرف هزینه کمتر، سودآوری بالایی دارند.
در حالی که سرمایه گذارهای خطرپذیر (Venture Capital) اغلب بر سرمایه گذاری در شرکت های مستعد جهش و رشد ارزش (دارای بهره وری سرمایه) تمرکز می کنند، کمتر از 45 درصد از شرکت های میلیارد دلاری در تحقیق تاماسب، مستعد جهش و رشد بودند. بقیه نیاز به سرمایه گذاری بالا داشتند – که این امر نشان میدهد یک شرکت برای خودکفا بودن نیاز به ارزش میلیارد دلاری ندارد.
-
کپی کردن (معمولا) درست نیست.
تماسب دریافت که محصولات بیش از 60 درصد از کسب و کارهای نوپای میلیارد دلاری، در مقایسه با محصولات موجود در بازار، بسیار متفاوت میباشد. او همچنین متوجه شد که بدترین نوع رقابت، کپی کردن آنچه یک کسب و کار دیگر انجام میدهد است، به خصوص زمانیکه آن کسب و کار سرمایه خوبی داشته باشد.
اگر چه این امر منطقی است، اما با بعضی کسب و کارهای نوپای میلیارد دلاری مانند اینترنت راکت Rocket Internet که در چین، هند، آلمان و دیگر نقاط راه اندازی شده اند و منشا کسب و کارهای نوپایی (استارتاپ) مثل eBay، آمازون، Tinder و فیس بوک بودند، همخوانی ندارد.
-
حتما لازم نیست در بازار اولین باشید.
تنها 30 درصد از کسب و کارهای نوپای پ میلیارد دلاری در این تحقیق در بازار اولین بودند و کمتر از 40 درصد از آنها با پنج رقیب یا بیشتر وارد بازار شدند
برخلاف باور عموم، بهترین بازارها برای کسب و کارهای نوپای میلیارد دلاری در حال حاضر چند مالک بزرگ دارند، و اغلب دلیل شکست خود را بی کفایتی این مالکان میدانند.
زمان همیشه عاملی کلیدی در شروع یک استارتاپ میباشد. اگر خیلی زود شروع کنید؛ مشتریان خرید نمیکنند، اگر خیلی دیر عمل کنید؛ متقاضیان اولیه محصولات یک استارت آپ دیگر را قبلا خریده اند. اکثر کسب و کارهای نوپایمیلیارد دلاری راه بازارهای بزرگ و در حال رشد را رفته اند.
-
حتما نباید بخشی از یک شرکت شتاب دهنده (accelerator) باشید تا موفق شوید.
شتاب دهنده ها در جهان بسیار محبوب هستند. در سال 2018، بیش از 1500 برنامه شتابدهی برای استارتاپ ها وجود داشت. بازارهایی توسط شتاب دهنده هایی مانند Techstars و Y Combinator به وجود آمده است، اما اکثر کسب و کارهای نوپای (استارتاپ) میلیارد دلاری در ایالات متحده در برنامه های شتابدهی رسمی شرکت نکردند. اگر شرکت های نوپایی مانند Airbnb، Dropbox، Quora، Stripe و Twilio همه توسط شتاب دهنده ها رشد کرده اند، پس چرا فقط تعداد اندکی از استارتاپ های این لیست محصول شتاب دهنده ها هستند؟
پاسخ این است که 70 درصد از موسسان کسب و کارهای میلیارد دلاری “موسسان ممتاز” (superfounder) هستند. احتمالا این موسسان ممتاز به شبکه، دانش و آموزش شتاب دهنده ها نیاز ندارند. شاید بدین معنی که کسانی که موسس ممتاز نیستند از شتاب دهنده ها استفاده میکنند تا از دیگران یاد بگیرند.
